Η Κεφαλονιά, αυτό το σμαραγδένιο νησί του Ιονίου, δεν κρύβει μόνο θησαυρούς σε αμμουδιές και σμαραγδένια νερά. Στους δρόμους της, ανάμεσα στα λιθόστρωτα σοκάκια και τις γραφικές πλατείες, ξετυλίγεται ένα πανηγύρι γεύσεων που μαγεύουν τον επισκέπτη. Όχι μόνο γαστρονομικά, αλλά και σε ό,τι έχει σχέση με το κρασί.
Ας ξεκινήσουμε με τη φημισμένη κρεατόπιτα, που στα χέρια της κεφαλονίτισσας νοικοκυράς μετατρέπεται σε πραγματικό αριστούργημα. Τραγανή ζύμη, γεμάτη με πλούσια γέμιση από χοιρινό, μοσχάρι και αρνί, ανακατεμένα με ρύζι και αρωματικά. Η γεύση της είναι σαν μια μελωδία που σε ταξιδεύει από το παρόν στο παρελθόν, όπου η γιαγιά μαγείρευε για την οικογένεια και όλο το χωριό μαζευόταν γύρω από το τραπέζι. Κι αυτό μου το απέδειξε πρόσφατα και περίτρανα ο σεφ Γιώργος Αντωνέλλος που έφερε για λίγο την Κεφαλονιά στη Θεσσαλονίκη σε ένα γαστριμαργικό ταξίδι που είχα την τιμή να βρεθώ μια βραδιά του Ιούνη. Μάλιστα, τα τοπικά πιάτα μεταφέρθηκαν σε ενα high end setting όπως το Makedonia Palace και ταίριαξαν απόλυτα στην κουζίνα του σεφ Σωτήρη Ευαγγέλου.
Από αυτή τη βραδιά μου έμειναν χαραγμένα καλά στο μυαλό, αλλά και στον ουρανίσκο, η γεύση της ριγανάδας που μου απέδειξε ότι με εξαιρετικά απλά υλικά μπορεί κάποιος να φτιάξει κάτι τόσο νόστιμο, αλλά και το ζεστό άγγιγμα που ένιωσα στην ψυχή με το κουνέλιλαγωτό. Μου θύμισε τόσο πολύ αυτό που λέμε “σπιτικό φαγητό”. Θα ήταν μεγάλη παράλειψη να μη μιλήσω για την αλιάδα, την κεφαλονίτικη σκορδαλιά που κλέβει καρδιές και αυτή τη φορά συνόδευε την τηγανητή αγκινάρα! Έκπληκτη έμεινα με το τυρί πρέτζα που δεν είχε τύχει να δοκιμάσω ξανά. Πρόκειται για το κατακάθι της φέτας, το οποίο αναμιγνύεται με ρίγανη και ελαιόλαδο.
Κι όταν η νύχτα έπεσε, το τραπέζι μας γέμισε με το άρωμα της μάντολας, των γλυκών αμυγδάλων με καραμέλα. Η πρώτη μπουκιά είναι σαν φιλί από την αγάπη του νησιού, γλυκό και θερμό, αφήνοντας μια αίσθηση που δεν μπορείς να ξεχάσεις.
Κεφαλονίτικη κουζίνα, όμως, δεν είναι μόνο τα πιάτα, αλλά και οι άνθρωποι που τα δημιουργούν. Είναι η γιαγιά που ζυμώνει το ψωμί, ο παππούς που βγάζει το μέλι από τις κυψέλες, ο ψαράς που φέρνει φρέσκα ψάρια στην αγορά. Είναι η ίδια η ψυχή του νησιού που καθρεφτίζεται σε κάθε μπουκιά, σε κάθε γουλιά. Είναι οι οινοποιοί που μοχθούν να αναδείξουν τα γευστικά κρασιά τους, όπως η ρομπόλα. Το γεύμα μας, μάλιστα, συνόδευαν τα κρασιά της Κεφαλονιάς, από γηγενείς ποικιλίες όπως η περίφημη Ρομπόλα, η Μαυροδάφνη, το Βοστιλίδι και το Μοσχάτο.
Η Κεφαλονιά σε καλεί να γευτείς τις μνήμες της, να γνωρίσεις τους ανθρώπους της και να ζήσεις το παραμύθι της μέσα από την κουζίνα της. Και όταν το ταξίδι τελειώσει, να έχεις μαζί σου κάτι από τον ήλιο και τη θάλασσά της, τυλιγμένο σε μια γεύση που δεν ξεχνιέται.
